- zrażać się
- несов. do kogo-czegoтеря́ть симпа́тию к кому, разочаро́вываться в ком-чём; теря́ть охо́ту к чемуSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zrażać się
Смотреть что такое "zrażać się" в других словарях:
zrażać się – zrazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do czegoś; tracić życzliwe uczucia wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażał się łatwo. Zraził się do swojego nauczyciela. Zraził się do pracy zespołowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzedzać się – uprzedzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się niechętnym komuś, czemuś, źle nastawionym (zwykle bezpodstawnie) do kogoś lub czegoś; zrażać się do kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uprzedziła się do ludzi. Niepotrzebnie się uprzedziła do szefa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniechęcać się – zniechęcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do robienia czegoś lub tracić przyjazne nastawienie względem kogoś; zrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci łatwo się zniechęcają do wysiłku. Zniechęcił się do tego projektu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyczajać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyczajać sięam się, przyczajać sięa się, przyczajać sięają się {{/stl 8}}– przyczaić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyczajać sięczaję się, przyczajać sięczai się, przyczajać sięczaj się {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrazić — dk VIa, zrażę, zrazićzisz, zraź, zrazićził, zrażony zrażać ndk I, zrazićam, zrazićasz, zrazićają, zrazićaj, zrazićał, zrazićany «zniechęcić kogoś czymś, spowodować czyjąś niechęć, odrazę do siebie, do kogoś, do czegoś» Zrazić kogoś opryskliwością … Słownik języka polskiego
zniechęcać — ndk I, zniechęcaćam, zniechęcaćasz, zniechęcaćają, zniechęcaćaj, zniechęcaćał, zniechęcaćany zniechęcić dk VIa, zniechęcaćcę, zniechęcaćcisz, zniechęcaćchęć, zniechęcaćcił, zniechęcaćcony «odbierać komuś chęć, zapał, ochotę do czegoś; zrażać do… … Słownik języka polskiego
przeciwność — ż V, DCMs. przeciwnośćści; lm MD. przeciwnośćści «niepomyślne zdarzenie, niepowodzenie, przeszkoda, trudność» Przeciwności życiowe. Przeciwności losu. Borykać się, walczyć z przeciwnościami. Zrażać się, nie zrażać się przeciwnościami … Słownik języka polskiego
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego
odmowa — ż IV, CMs. odmowawie; lm D. odmowamów «odrzucenie jakiejś propozycji, prośby; odpowiedź odmowna» Kategoryczna, stanowcza, zdecydowana odmowa. Odmowa zeznań. Spotkać się z odmową. Nie zrażać się odmową … Słownik języka polskiego
trudność — ż V, DCMs. trudnośćści; lm MD. trudnośćści 1. «to, co jest trudne, uciążliwe, czego przezwyciężenie wymaga trudu, wysiłku; zwykle w lm: przeciwności, przeszkody, komplikacje» Istotna, poważna, ogromna, pozorna, znaczna trudność. Trudności… … Słownik języka polskiego
